Dlaczego kobiety nie chcą pracować w żegludze morskiej?

  Żegluga jest jedną z tych branż, które cechuje najniższa liczba zatrudnionych kobiet. Powodem jest powszechna opinia, że jest to obszar zdominowany przez mężczyzn. Nieliczne kobiety, które zdecydowały się zostać marynarzami uważają, że niewiele zrobiono, aby zachęcić kobiety do robienia kariery na morzu. Oto siedem powodów, dla których kobiety nie chcą pracować w żegludze morskiej:

1. Brak świadomości i informacji: w przeciwieństwie do innych ścieżek rozwoju, kariera w przemyśle morskim nie jest dobrze znana wśród młodych kobiet. Mają one niewielką wiedzę lub nie są świadome możliwości osiągania sukcesów w dziedzinie transportu morskiego. Również uczelnie podejmują niewiele inicjatyw w celu pobudzenia dyskusji na temat różnych możliwości rozwoju kariery w branży morskiej. W celu zmiany tej sytuacji, konieczne byłoby zwiększenie świadomości wśród kobiet i lepsze przygotowanie zawodowe. Uczelnie powinny prowadzić politykę, która pomoże kobietom zrozumieć i wiedzieć więcej o pracy na morzu.

2. Zdominowanie branży przez mężczyzn: żegluga jest historycznie zdominowana przez mężczyzn i ta tradycja nadal trwa. Jest to jeden z powodów, dla których kobiety nie rozważają poważnie tej opcji kariery. Nie jest dla nich zachętą świadomość tego, że będą musiały sprostać w branży zdominowanej przez mężczyzn. Poza tym jednym z największych wyzwań dla kobiet jest walka z opinią, że pewne zadania są przeznaczone tylko dla mężczyzn i wymagają umiejętności, które tylko oni posiadają. Wiele kobiet obawia się, że mogą spotkać się z szykanami i przemocą fizyczną, a także z niskim poziomem wsparcia ze strony współpracowników. Jednakże, przeważnie są to niesłuszne obawy. Przedsiębiorstwa żeglugowe, które zatrudniają kobiety, przyjmują surowe zasady w celu ochrony i zabezpieczenia ich praw i tożsamości. W tym celu wdrażają konkretne procedury. Przy większej liczbie kobiet aspirujących do tej branży, sposób postrzegania pracy na morzu jako typowo męskiej, mógłby zostać zmieniony.

3. Brak lub niewielkie wsparcie: kobiety na ogół nie otrzymują odpowiedniego wsparcia (zarówno od rodziny i społeczeństwa), aby wybrać żeglugę morską jako ścieżkę kariery. Dla młodych kobiet wsparcie jest bardzo istotnym czynnikiem, aby mogły określić swoją tożsamość w sektorze, w którym rola kobiet jest bardzo ograniczona. Brak wsparcia jest jednym z powodów, dla których kobiety są rozczarowane i zdenerwowane, a ostatecznie decydują się wycofać z żeglugi.

4. Brak otwartości ze strony firm: powodem małej ilości kobiet w przemyśle morskim są także trudności w dostępie do zatrudnienia i rozwoju zawodowego. Brak wsparcia w miejscu pracy utrzymuje kobiety z dala od tej ścieżki kariery. Przedsiębiorstwa żeglugowe powinny podjąć się konkretnych inicjatyw w celu umożliwienia równej reprezentacji kobiet w przemyśle morskim i dać im równe szanse rozwoju. Natomiast istnieje wiele firm, które w ogóle nie są skłonne do zatrudnienia kobiet na stanowisku marynarzy. Firmy powinny łagodzić nierówności płci i promować możliwość awansu społecznego kobiet. Tylko wtedy, gdy wyeliminuje się dyskryminację w miejscu pracy ze względu na płeć, można bowiem mówić o równości.

5. Społeczne i kulturowe przeszkody: wiele kobiet nie może wybrać kariery w żegludze z powodu długiego czasu przebywania na morzu. Znalezienie równowagi pomiędzy wymaganiami w pracy i obowiązkami rodzinnymi to typowy problem. Długi pobyt z dala od rodziny i przyjaciół nie jest łatwy zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn. Będąc na pokładzie przez kilka miesięcy kobiety czują, że nie wypełniają dobrze swojej roli społecznej. To również ma związek z opinią społeczną, w której głęboko zakorzenione jest przekonanie, że dzieci powinny być wychowywane przez kobiety. Pojawiają się nawet głosy, że żaden mężczyzna nie chciałby poślubić kobiety, która spędza miesiące na statku. Ta społeczna dezaprobata nie przekonuje kobiet do podejmowania się tego zawodu. Kobiety mierzą się również z dezaprobatą ze strony rodziców, którzy uważają, że żegluga nie jest idealną ścieżką kariery dla ich córek. Tak więc często presja społeczna i tradycyjne myślenie o roli społecznej kobiet, zmusza je do wyboru pracy na lądzie.

6. Brak warsztatów i seminariów: brak istnienia organizacji zajmujących się prowadzeniem warsztatów dla kobiet to kolejny powód małej ilości ich reprezentacji w żegludze. Takie organizacje mogłyby prowadzić seminaria, aby pomóc młodym kobietom wymieniać poglądy z doświadczonymi kobietami pracującymi na morzu oraz wesprzeć budowanie ich silnej pozycji w sektorze. Inne opcje, które organizacje te mogłyby oferować to obejmowanie patronatu oraz sponsoring przedsięwzięć dotyczących tych kwestii.

7. Bezpieczeństwo pracy: większość prywatnych przedsiębiorstw żeglugowych zatrudnia pracowników w ramach kontraktu i nie zapewnia świadczeń emerytalnych. Podobnie jak dla mężczyzn, będących marynarzami, jest to problemem dla wielu kobiet, które poszukują stabilności zatrudnienia i otrzymania świadczenia emerytalnego. Większość kobiet preferuje pracę, która jest stałym źródłem dochodu. Brak tych zabezpieczeń jest więc kolejnym powodem, dla którego kobiety wahają się czy dołączyć do tej branży.