Pracodawca może ukarać kierowcę za niepowiadomienie w terminie o chorobie

  Choroba pracownika jest jednym z najczęstszych powodów absencji w pracy. Pracownik powinien więc zawiadomić pracodawcę o swojej niedyspozycji zdrowotnej najpóźniej w ciągu dwóch dni. Chodzi o to, by pracodawca wiedział, co się dzieje z jego podwładnym i mógł np. zorganizować zastępstwo na czas nieobecności.

  Jeżeli pracownik nie będzie mógł stawić się w pracy, musi niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy. Niedotrzymanie tego terminu może być usprawiedliwione tylko szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika tego obowiązku, zwłaszcza jego obłożną chorobą, połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników albo innym zdarzeniem losowym.

  W każdym zakładzie pracy panuje ustalona organizacja i porządek w procesie pracy. W ramach tego porządku mieści się odpowiednie przyjęcie sposobu potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy. W firmach, które zatrudniają co najmniej 20 pracowników lub więcej obowiązuje regulamin pracy i to właśnie ten akt powinien określać prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników w tym zakresie. Jeśli pracowników jest mniej, pracodawca ma obowiązek poinformowania pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu siedmiu dni od dnia zawarcia umowy o pracę m.in. o przyjętym sposobie uzasadniania nieobecności w pracy.

  Pracownik, w ramach odpowiedzialności porządkowej, musi tych norm przestrzegać. Za ich nieprzestrzeganie pracodawca może stosować:

- karę upomnienia,
- karę nagany.

  Kara nie może być jednak zastosowana po upływie dwóch tygodni od otrzymania wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie trzech miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia. Karę wolno zastosować tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika. O wymierzonej karze zawiadamia się pracownika na piśmie, wskazując rodzaj naruszenia obowiązku i datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.

  Dowodem usprawiedliwiającym nieobecność w pracy jest obowiązujące jeszcze zaświadczenie lekarskie na druku ZUS ZLA. Nie należy jednak mylić terminu zawiadomienia pracodawcy o absencji z terminem dostarczenia tego zaświadczenia płatnikowi (siedem dni od daty otrzymania).

Podstawa prawna:

Art. 29 § 3, art. 100 § 2 pkt 2, art. 104, art. 1041, art. 108 § 1, art. 109 Kodeksu pracy.

Rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz.U. z 2014 r. poz. 1632).

Izabela Nowacka, specjalista ds. kadrowo-płacowych